Gemengde gevoelens bij Gemert, dinsdagavond na de enerverende bekerclash met Fortuna Sittard. De zwartwitten mogen trots zijn op hoe ze zichzelf presenteerden op het volgepakte sportpark Molenbroek, de ploeg speelde een dijk van een wedstrijd, maar het gevoel zal nog wel even blijven knagen dat dit dé avond had kunnen zijn, de avond om als amateurs een profclub uit te schakelen.

Gemert verloor met 0-1. Een logische uitslag, zou je denken, maar daarmee was het verhaal niet verteld. Want Gemert had meer verdiend. De ploeg van Sjoerd van der Coelen speelde – in lijn met de laatste weken – een uitstekende pot, grossierde in mooie, grote kansen, maar bleef op nul steken. Daarmee was de treffer van Kristoffer Peterson kort na rust beslissend.

Het was een fantastisch decor; sportpark Molenbroek zat mudjevol, klaar om de zwartwitten te steunen tegen de Sittardse eredivisionist, met Mo Ihattaren in de basiself. Vooraf werd een spandoek uitgerold van de staantribune – dertig meter lang – met de tekst: ‘Van Wor ik Ben. Ons Gimmert’. Een prachtige sfeeractie.

Gemert – zonder verrassingen in de opstelling – was vanaf de eerste minuut een volwaardige opponent. Toonde respect voor de tegenstander, maar geen ontzag en probeerde brutaal vanuit de eigen kracht te voetballen. Doelman Mattijs Branderhorst werd tot zijn eerste redding gedwongen bij een schot van Matt Bolhuis.

Daarna trok Fortuna het initiatief wat meer naar zich toe. In de 9e minuut kwam Gemert goed weg met een gevaarlijke voorzet vanaf rechts van Ihatarren. Jeroen Keeris redde fraai op de kopbal van dichtbij van Paul Gladon.

Fortuna had daarna vaak de bal, maar verdedigend gaf Gemert weinig weg en langzaam maar zeker kwam de thuisploeg beter in de wedstrijd. Dat leidde in het restant van de eerste helft in enkele dotten van kansen. De grootste was misschien wel voor Matt Bolhuis. De Gemert-speler kreeg in de 27e minuut vrij baan richting Branderhorst, maar strandde op de doelman.

Daarmee was de koek niet op. Dylan van Diepen scheerde het zijnet met een uithaal na een foutje in de Sittardse defensie. In de 43e minuut leek sportpark Molenbroek te ontploffen. Gijs Vercoelen kopte de bal uit een hoekschop, maar de bal werd van de lijn gehaald door Pinto, met meer geluk dan wijsheid.  Na nog een kans voor Matt Bolhuis floot arbiter Hensgens voor de rust en dat rustsignaal was voor de Fortuna-aanhang een grotere opluchting dan voor die van Gemert.

In de rust ontstond was er onrust en was er een korte confrontatie tussen supporters bij het speciaal gecreëerde uitvak. Een vervelende situatie die Hensgens dwong om het begin van de tweede helft uit te stellen.

Snel na de hervatting kreeg Gemert het deksel op de neus. Invaller Kristoffer Peterson tekende een kleine drie minuten na rust op aangeven van Paul Gladon voor de 0-1.

Het sportpark viel even stil; was dit de nekslag voor Gemert? Allerminst, zou blijken. Gemert herpakte zich en wist Fortuna in het restant van de tweede helft nog flink in het nauw te brengen. Het begon al snel na de openingstreffer met een inzet van Matt Bolhuis. Even later brak Matt door op rechts, zette perfect voor, maar de inzet van Dylan van Diepen stuiterde via de onderkant van de lat weer terug het veld in, tot ontzetting van het meelevende publiek.

Na ruim een uur voetballen stond de Gemertse-aanhang opnieuw in de juichstand, maar een voorzet van Ed Craenen werd door de inglijdende Ralf Kemper net gemist.

Het waren hoogkaraats kansen die de ploeg bij elkaar speelde en waar de zwartwitten in de komende dagen nog vaak aan zullen terugdenken. Wat als….Gemert verdiende op dat moment de gelijkmaker en misschien wel meer, maar liet het na om zichzelf te belonen.

In de 76e minuut leek het duel in het slot te vallen. Na een foutje in de Gemertse defensie mocht de ingevallen Kaj Sierhuis alleen op doel af, maar Jeroen Keeris redde de meubelen.

In de laatste tien à vijftien minuten voerde Gemert de druk op. Ja, u leest het goed; Gemert probeerde de nummer 12 van de eredivisie vast te zetten. Maar de hoge ballen die in het vijandelijke zestienmetergebied waren steevast een prooi voor Mattijs Branderhorst; de uitblinker van de avond. Dat een keeper van de tegenpartij als ‘man of the match’ werd uitgeroepen, zegt wel iets over het duel.

Gemert mocht met de borst vooruit van het veld stappen, maar de 0-1 voelde ook een beetje als een gemiste kans. Een giga-stunt was binnen handbereik, negentig minuten lang, dat realiseerde iedereen zich terdege. Maar als de teleurstelling daarover is weggeëbd, zal de trots overheersen. Het was – behoudens de ongeregeldheden in de rust = een prachtige avond voor de hele vv Gemert-familie. En het eerste elftal kan vertrouwen putten uit het eigen optreden. De ploeg wordt almaar sterker en dat biedt veel hoop voor de rest van het lopende seizoen.

De ploeg gaat nu eerst genieten van een welverdiend vrij weekend. Eerstvolgende afspraak is zondag 9 november thuis tegen Groene Ster.

Gemert: Keeris, Van Dijk, Vercoelen, Craenen; Van Lieshout, Crommentuijn, Achten (65. Meyssen), Bolhuis (88. Barten), Kemper, Van Diepen (88. Jenniskens).

Onze fotografen Frans Brzoskowski en Peter van Hout zijn volop in actie geweest. De eerste lichting foto’s vind je al in dit album op de site. Later meer.