Komende zondag, rond de wedstrijd tegen DEM, nemen meerdere spelers van Gemert 1 afscheid van het Gemertse publiek. Bij twee van hen staan we hier wat langer stil, omdat ze meerdere seizoenen deel uitmaakten van het zwartwitte keurkorps; Jorzolino Falkenstein en Gregory Lammers. 

Jorzolino Falkenstein is bezig met de laatste weken van zijn derde periode bij vv Gemert. De aanvaller streek vijftien (!) jaar geleden voor het eerst neer op sportpark Molenbroek, toen als jonge, talentvolle aanvaller van Mierlo-Hout. Hij maakte deel uit van de ploeg die een kleine twee jaar later het grootste succes in de Gemertse clubhistorie boekte: de titel bij de zondagamateurs. De supporters kunnen het zich nog feilloos herinneren: Jorzolino scoorde het eerste doelpunt in de kampioenswedstrijd tegen Dijkse Boys.

Hij vertrok vervolgens naar Capelle en Barendrecht, kwam nog één jaar terug bij Gemert in de topklasse (‘12-’13) en maakte toen de stap naar TOP Oss. Na een avontuur bij verschillende clubs in Europa keerde hij in de zomer van ‘21 terug op het oude honk. 

Inmiddels 34 jaar oud scheiden aan het einde van dit seizoen de wegen opnieuw, nu definitief. ‘Jorzo’ stopt overigens niet met voetballen, hij gaat nog op zoek naar een nieuwe club. ,,Ik vind het nog steeds een mooie spelletje”, zegt hij. ,,Zolang ik fit ben en er plezier in heb, wil ik nog doorgaan.”

Met Gemert is in goed overleg besloten om niet verder te gaan. ,,Ik speel dit seizoen natuurlijk niet veel. Samen zijn we tot de conclusie gekomen dat het beter is om onze eigen weg te gaan. Concrete interesse is er nog niet. Ik woon nu in Den Bosch, mogelijk dat ik daar in de buurt een mooie club kan vinden.”

Gregory naar Mierlo-Hout
Gregory Lammers weet al wel waar hij in juli start; hij verkast naar Mierlo-Hout, uitkomend in de tweede klasse. Bewust een niveautje lager, vertelt de 30-jarige middenvelder. ,,Vorig jaar speelde het al een beetje door mijn hoofd. Het is in de corona-periode ontstaan. Iets meer vrijheid; het beviel me wel. Ik ben toch doorgegaan en heb daar absoluut geen spijt van gehad. Maar ik heb inmiddels een eigen huis in Mierlo-Hout, om de hoek bij de club, en wil gewoon graag wat meer thuis zijn, met wat minder verplichtingen. Daarom heb ik nu de knoop doorgehakt.”

Gregory speelde drie seizoenen in het zwartwit. Na zijn opleiding bij Helmond Sport/VVV en zeventien optredens in de hoofdmacht van Helmond Sport keerde hij terug naar de amateurs. Hij ging voetballen bij Helmondia en later sv Deurne om in 2020 naar Gemert te komen. ,,Misschien had ik eerder – direct vanuit Helmond Sport – naar een hoger amateurniveau moeten gaan. Maar goed, dat is achteraf. Ik ben blij dat ik bij Gemert drie jaar in de derde divisie heb mogen spelen. Ik kijk er heel positief op terug, heb bijna alles gespeeld en heb het hier altijd goed naar mijn zin gehad.”

Dat geldt ook voor Jorzolino, die in al zijn jaren op sportpark Molenbroek altijd een bijzondere band heeft gehad met de supporterskern van de zwartwitten. ,,Dat is wel mooi. Hoewel ik weinig speel, waren de supporters toch altijd heel geïnteresseerd en positief.”

Afscheid met lijfsbehoud
Zowel ‘Jorzo’ als ‘Greg’ is blij dat het laatste seizoen in het zwartwit is geëindigd in veilige haven. De ploeg is sinds vorige week verlost van alle degradatiezorgen. ,,Het is een raar jaar geweest”, zegt Gregory. ,,Met veel blessures en enkele spelers die vroegtijdig zijn gestopt. In de tweede seizoenshelft waren we wel compleet en dan zie je dat het meteen stabieler wordt en dat je ook punten gaat pakken.”

Jorzolino: ,,Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit echt bang ben geweest voor degradatie. Het waren vaak de supporters die me op dat gevaar wezen. Tuurlijk, we hebben het niet goed gedaan, maar ik heb er altijd vertrouwen in gehad dat we het zouden redden. Gemert kan dit niveau gewoon aan.”

Hoewel ze volgende week in Haaksbergen voor het laatst het zwartwit om de schouders trekken, gaan we ze beiden nog regelmatig zien op sportpark Molenbroek. ,,Als ik enigszins kan, kom ik kijken naar de thuiswedstrijden”, zegt Gregory. Jorzolino: ,,Zéker kom ik nog langs. Gemert is in al die jaren toch mijn cluppie geworden.”