Erwin van den Broek is bezig aan zijn laatste seizoen bij vv Gemert. De linkervleugelverdediger stopt straks in juni niet alleen bij de zwartwitten, maar zet ook een punt achter zijn tijd als amateurvoetballer-op-niveau. 

Het seizoen is nog jong, maar Erwin heeft zijn besluit toch al kenbaar gemaakt bij de staf en de Technische Commissie van vv Gemert. ,,Ik heb er zelf natuurlijk al veel langer over nagedacht en was er eigenlijk wel uit”, vertelt hij. ,,Dus ik dacht; waarom zou ik de club niet al informeren, dan hebben ze alle gelegenheid om te anticiperen.”

De reden ligt in een combinatie van factoren, zegt de 32-jarige Deurnenaar. ,,Er is privé best veel veranderd. Werk – ik heb sinds september een nieuwe baan – gaat veel meer aandacht vragen. Bovendien is Marieke in verwachting, ze is in maart uitgeteld. Ik heb al met al behoefte aan een wat legere agenda. Daarom is dit denk ik een goed moment om af te zwaaien.”

Maar Erwin draait er niet omheen; ook fysiek wordt het steeds lastiger om ‘de jonge gasten om hem heen bij te benen’. Ik ben drie jaar ouder dan de eerstvolgende in de selectie: Ralf. Ik merk dat de hersteltijd langer wordt, dat het fysiek meer van me vergt. In wedstrijden gaat het best goed, maar twee à drie keer trainen in de week; dat is wel steeds meer een belasting.”

Promotie in eerste seizoen
Erwins eerste seizoen bij Gemert (‘18-’19) was meteen het meest succesvolle, met de wedstrijd tegen Feyenoord en de promotie naar de derde divisie via de playoffs.

Vervolgens scheidden de wegen, maar club en speler waren toch nog niet op elkaar uitgekeken, zo bleek. Na twee jaar bij sv Deurne keerde Erwin in 2021 terug bij Gemert. In totaal heeft hij straks dus vijf seizoenen het zwartwitte shirt om de schouders.

,,Mooie jaren”, omschrijft hij ze. ,,Met de wedstrijden tegen Feyenoord, ADO en Fortuna Sittard, met de promotie in 2019.” Hij kwam ook uit voor Mierlo-Hout en ZSV. ,,Ik heb uiteindelijk vijftien jaar mogen voetballen op het niveau van de eerste klasse, hoofdklasse en derde divisie; daar ben ik happy mee.”

Een ding zit ‘m nog wel dwars. In ‘22 – in zijn eerste jaar na zijn terugkeer – leek Gemert af te stevenen op het kampioenschap. In de slotfase ging het alsnog mis, maar Erwin zag het vooral vanaf de zijlijn. Een blessure hield hem in de finale van het seizoen aan de kant. ,,Dat heb ik altijd heel zuur gevonden; dat ik toen moest toekijken.”

‘Nooit optimaal hersteld’
Van het langdurige blessureleed in die periode – schade aan knie én enkel van hetzelfde been – is hij voor zijn gevoel ‘nooit optimaal hersteld’. ,,Daarin moet ik eerlijk zijn; het is kwalitatief een tandje minder geworden en dan raak je ook een beetje tussen wal en schip. Dat is jammer, want ik was destijds 28, 29 jaar; de beste jaren voor een voetballer. Ik ben daarna geen onomstreden basisspeler meer kunnen worden, misschien maakt dat de keuze nu ook wel wat gemakkelijker.”

Tot het laatste balomwenteling zal hij alles blijven geven voor Gemert. ,,In ‘22 lukte het niet, maar wat niet is kan nog komen”, zegt hij met een knipoog. ,,Nee, laat ik niet op die manier op de zaken vooruitlopen. Het gaat nu goed en we moeten echt beseffen dat we met zijn allen iets moois kunnen realiseren. Daar hebben we iedereen keihard voor nodig.”

Namens de Technische Commissie zegt Anthony Geurts de beslissing van Erwin ‘natuurlijk te begrijpen en te respecteren’. ,,We hebben Erwin als mens en als voetballer hoog zitten. We hebben al die jaren altijd perfect samengewerkt en dat zal in het komende halfjaar niet anders zijn. Erwin paste en past bij Gemert.”